Adnan Karaardıç


       

  • 1963-1964 ders yılında Karaman merkeze bağlı-Kızık köyün de vekil öğretmenlik yaptım.
  • Kara Harp okulu sınavlarını kazanarak 1964-1966 sonunda piyade asteğmen olarak mezun oldum.
  • Piyade okulundaki temel kurs bitiminde ( 1967 ) 229.Piyade Alay Komutanlığına atandım. Burada (1967- 1970) takım ve bölük komutanlığı görevlerinde bulundum.
  • 1970-1973 yıllarında 246. Piyade Alay komutanlığında takım ve bölük komutanlığı görevlerinde bulundum.
  • 1973-1977 yıllarında Cumhurbaşkanlığı Muhafız Alay Komutanlığında takım ve bölük komutanlığı yaptım.
  • 1977 yılında Kara Harp Akademisi sınavını kazanarak 1977-1979 sonunda kurmay önyüzbaşı olarak mezun oldum.
  • 1979-1981 yıllarında 5. Kolordu Karargahında karargah subayı olarak görev yaptım.
  • 1981-1989 yıllarında Kara Harp Akademisinde Kurmay Subay adaylarına öğretmenlik yaptım.
  • 1989-1991 yıllarında 39. Piyade Tugayında Kurmay başkanlığı yaptım.
  • 1991-1993 yıllarında 246. Piyade Alay Komutanlığı 1 yıl görev yaptım.
  • 1993-1994’de Jandarma Asayiş Kolordusu Kurmay Başkanlığı görevinde bulundum. 
  • 1994 yılı 30 Ağustostan geçerli olmak üzere Kendi isteğimle emekliye ayrıldım.
Türk Silahlı Kuvvetlerinin şerefli bir mensubu olarak 38 yıl 1 aylık hizmet ve sosyal yaşantımdan birkaç küçük anekdotlara da değineceğim. Bu süreci benimle paylaşan eşime ve çocuklarıma minnet ve şükranlarımı sunuyorum. Hepsini rahmetle andığım Babam Mehmet Karaardıç ve Arife Karaardıç’ın oğlu olarak 26 Ocak 1944’de doğmuşum. İlk orta ve lise tahsilimi Karaman’da tamamladım. 1962-1963 döneminde Karaman Lisesi fen kolundan mezun oldum. Kara Harp okulundan piyade sınıfında subay çıktım. Mezuniyet derecem 1966-10’dur. Piyade okulu Temel kurs’dan mezuniyet derecem 8(sekiz). Bu nedenle ilk kıtama Kura çekmeden atandım. Kara Harp akademisine giriş derecem 7 (yedi). Mezuniyet derecem 15 ( on beş ). Akademik kurulun ‘’Öğretmenlik yapar’’ kanaati ile kesintisiz 8 (sekiz yıl ) Kurmay Subay adaylarına öğretmenlik yaptım. Hobi olarak okumak istediğim üniversitelerin ‘’Ankara İktisadi Ticari İlimler Akademisi ve Dil Tarih Coğrafya Fakültesi) sınavlarını kazanarak girdim. Ancak mevzuat ve görev koşulları elvermediği için süreci tamamlayamadım. Bu arzuma, 31.07.1997’de Marmara Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsünden DOK TORA DİPLOMASI alarak kavuştum. 
1971 yılında hepsini rahmetle yad ettiğim Zabıta Amiri Fahri Boynukalın ve Melahat Boynukalın’ın İLKOKUL ÖĞRETMENİ kızı Emel Hanımla evlendim. Bu evlilikten üç çocuğum ve üç torunum var. Şimdi torunum Eda BAYRAKTAR 2015 yılında dedesini nasıl gözlemlemiş ona bakalım:
DEDEM ADNAN
Dedemin tam ismi Adnan Karaardıç. Gri renkli saçları var çünkü yaşlı fakat gençken sarı saçları varmış. Kendisi uzun boylu ve ince. Yeşil gözleri var ve badem şeklinde. Uzun kirpikleri var. İnce kaşları var. Burnu düz ve bıyığı var. Soluk ve hafif buruşmuş teni var. Beyaz dişleri var ve ince dudakları var. Kendisi resmi giyinir.
Dedemin kişiliği her zaman gençlere ve çocuklara iyi bir örnek olmuştur. O dürüst ve güvenilirdir. Herkese yardım eder hatta tanımadığı insanlara da. O ne zaman güleceğini ve ne zaman ciddi olması gerektiğini bilir. O düşünceli ve iyimserdir. Mesela benim bir sorunum olduğumda bana her zaman iyi şeyler söyleyip bana kötü bir olayın iyi yönünü gösterir. Kendisi resmi ve ciddidir. O akıllı ve çalışkandır; çünkü eskiden kurmay albaymış ve bir orduyu yönetiyormuş. Türkiye tarihi hakkında doktorası vardır ve üniversitede dersler vermiştir. Kendisi kibardır ve paylaşımcıdır. Son olarak arkadaş canlısıdır ve dedemi bazen tavsiye veya hâl hatır sormak için arkadaşları arar.
Kendisi çok aktiftir ve bazı alışkanlıkları vardır. Mesela markete hava iyiyse yürür, torunları için kupon toplar… Biraz yaşlı bu nedenle yaşlı insan hobileri var, mesela torunlarıyla oynamayı sever, haberleri seyreder veya okur… Kedileri sever bu nedenle apartmanın önündeki kedileri besler. Fakat köpekleri sevmez çünkü köpeklerle kötü bir anısı var; kedileri beslemeye giderken bir köpek gelip elini ısırmış ve bu köpeğin kuduz aşısı yokmuş. Anneannemle yemek yapmayı sever ve benim okuldan sonra aktivitem varsa okula beni almaya gelir. O hiçbir zaman bu rutinlerinden sıkılmaz ve bunları resmen her gün yapar. Bana bazen ödevlerimde yardım eder veya bana hayat ile tavsiyeler verir. 
Ben bunları dedem için yazdım; çünkü onu çok önemsiyorum. Bence ben bu kadar çok bilgi bilen, hayat tecrübesi ve iyi bir kişiliği olan birine sahip olduğum için çok şanslıyım. Dedemsiz bir hayat düşünemiyorum; çünkü o bana bütün güzel tavsiyeleri ve tarih derslerimde ve diğer derslerime yardım eden kişi. O benim hayatta başarılı olmamı istiyor ve benim düşüncelerime, fikirlerime saygı duyuyor, tıpkı diğer aile üyelerim gibi. Bana her zaman inanıyor. İnşallah sizin de benim, dedemi önemsediğim gibi önemsediğiniz bir insan hayatınızda vardır.
Not (1) Bu kompozisyonu ben (Eda Elif Bayraktar) SEV (Sağlık Eğitim Vakfı) de, 7. sınıfta İngilizce öğretmenim Elli Marlow’a İngilizce ev ödevi olarak 22.10.2015 tarihinde teslim etmiştim.

Yorumlar