Celalettin Özer


1940 yılı Mart ayında Karaman’da Topucak Mah. Tartan Konağı avlusundaki evde doğdum. Babam Hatuniye Medresesi hocalarından Abdullah Vahdi.annesi Macarzadelerden Ferahim Hanım oğlu Ferit Özer, annesi Tartan oğlu Emin Efendinin kızı İfakat hanımdır. İlk ve orta okulu Karaman’da okudu. Rahmet ve minnetle anılan hocalarımızdan Nilüfer Dural’ın talebesi idi. Daha sonra Konya Lisesine yatılı olarak verildi. Lise sonrası üniversitede imtihanlarında Ankara Ü. Tıp fakültesini kazanıp fakülteyi bitirdi. Daha sonra Hacettepe Üniversitesi Hastanesi Kadın Hast. ve doğum bölümünde ihtisasını yaptı. Tatillerini Karaman’da baba bahçesinde ve harmanlarını takip ederek geçirdi. 

1972’de ihtisası bitirip askerlik görevini Eskişehir 1000 yataklı Hv. Kuvvetleri hastanesinde yaptı. Askerliği bitirip 1973 yılında Karaman’a gelip serbest çalışmaya başladı. Daha sonra Devlet Hastanesine atanıp orada ve ondan sonra açılan Karaman Doğumevi Hastanesine başhekim olarak atandı. Doğum evinin yapımında ve gelişmesinde rahmetle andığımız Kemal Bayat ile birlikte gayret gösterdi. Bu doğumevi de hiç Karaman’da deprem riski olmadığı halde depreme dayanıklı değildir diye yıkıldı halbuki hastane planı vs. projeleri sağlık bakanlığından verilmiş inşaat Karaman’daki mühendis ve mimarlarca takip edilmişti. 

2003 yılında yaş nedeniyle emekliye ayrılan ben yetiştirdiğim bahçemle meşgul olarak emekliliğimi sürdürdüm. Sonra yaşlanmış olan ağaçları bahçeyi söküp sakin bir emeklilik hayatı yaşıyorum.

ANILARIM

Karaman’a ilk TV 1974 yılı Temmuz-Ağustos aylarından Kıbrıs harekatının başlaması ile o zamanki ve Karaman’a büyük hizmetler vermiş olan belediye başkanımız Özcan Genç Karadağ’ın tepesine akülü yansıtıcı koydu. Bu sayede karlı görüntü ile seyredilen TV’ler çalışmaya başladı. Akü zayıflayınca görüntü kaybolur, şarj edilip yerine konunca bir süre daha seyredilirdi. Tam hatırlamadığım tahminen 1978-1980 arası Karadağ’a devletin yansıtıcısı konunca siyah beyaz görüntü ile devam etti. 

1947-1950 yıllarından şimdiki hükümet binasının olduğu Değirmen üstü mevkiinde su ile dönen türbünle çalışan ve montörlüğünü Hacı İsmail Hatıpoğlu ve topal Sami olarak anılan   Sami görev aldılar. Elektrik santralından elektrik üretilirdi Ama gücü çok azdı.. Akşamları çok düşük ışık vererek yanardı. Evlerin çoğunda da elektrik yoktu. Tahmen 1955 yıllarında  Fisandun  çayı üzermele kanal ile elektrik santrali inşaat  Mühendisi . Fakih Özlen tarafından inşa edilen elektrik biraz daha gücü arttı. Daha, sonraki yıllarda Göksu elektrik santralı yapılınca elektrik bollaştı. Türkiye’deki Keban- Hasan Uğurlu vs. gibi baraj ve santrallerin yapımı enter konekte sisteme hağlanarak bollaştı. O yıllarda hepimizin anne ve babaları sağ olduğu için çalışma, geçim derdi yoktu. Amma bizlerin okuyup yüksel tahsil yapmamız için büyük bir çaba içindeydiler Allah gani gani rahmet eylesin. O yıllarda komşularımız Av. Babür Şeberin babası Kemal amcanın bahçesi güzel, havuzlu ve çiçeklerle donatılıydı. Yaylı arabası konforlu olup tek atlı idi. Onunla Canasun ve Güdümen ( Kızıkköy’e ) çiftliğine giderdi. Motorlu vasıta yoktu.

Karaman’da 1950-1955 yıllarından Hasan Leblebici, Hasan Şenalp amcaların birer taksisi, birde eski bir jip vardı. Birde Kayserlioğluların bir jipi vardı. Ambar eşyası dağıtırlardı. Kayserili oğlularından İbrahim ve Emin amca İstanbul’a göçtüler rahmetli oldular. 1950-1951 yıllarında Ferit Çelebi amca Karaman’a ilk sinemayı, inşa ettirdi. Gündüz hanımların gece erkeklere matine yapar sinemayı da oğlu Tevfik, Sabih ve   Sezai ağabeyler çalıştırırdı. Sonradan da Kerim diye bir arkadaşımız makinist olarak çalıştı. Hepsini rahmetle anıyorum. Daha sonraları 1960 Kerim Kuru Ecz. Naci Özpeynirci yeni sinemayı yaptılar senelerce hizmet etti. Bu sinemalar kapalı salon olaraktan çeşitli konserlere sahne oldu. Şimdi bu sinemalardan eser kalmadı. Tv’ler çıkınca sinemalar geriledi. Çocuk iken mahalle arkadaşlarım semercilerin Muammer ve Ramazan kardeşleri Mevlüt, Mehmet ve Arap Said amcam oğlu Mustafa sık sık kaybolduğu için sırtına adres yazılıp takılırdı. Babam onu adresli diye çağırırdı. Daha küçüklerde Suat Sözer, Avganlı Hüseyin Çataklı Ali Dönmez gibi birçok arkadaşlarla futbol oynardık. Takım kurar diğer mahallere maç teklif ederdik. Ayrıca billi, yakan top, beştaş  bilya oyunları oynardık. Bu arkadaşların çoğu Ankara ve İstanbul’a göç ederek kayboldular. Semercilerin Muammer ağabey okudu Hava Albaylığına kadar kadar yükseldi.. Arife Hanımla evlendi. Onu da rahmetle anıyorum. Arap Said amcamın Mustafa Almanyaya gitti çalıştı sonrada rahmetli oldu. Kardeşi Kamil çok yaramazdı. Kendi evlerine her gün onu şikâyete gelirlerdi. Sami Hava Astsubayı idi şimdi Karaman’da emekli, sık sık camide karşılaşıyoruz. Oyun yerimiz H. Sami Tartan’ın evi önündeki sokaklar, top sahamızda demir ayak Ahmet amcanın bahçesi idi. Şimdi Sabahattin Özer iş merkezinin okuduğu alan idi.ve şimdi Sabahattin Özer iş merkezinin olduğu anlardı.

1950’li yıllarda Karaman’da sağlıkla ilgili hatırladıklarım; Dr. Olarak cumhuriyet okuluna köşesi karşısında Dr. Pertev Günday vardı Her halde hükümet tabibi idi birde Osman bey vardı. Yunus Emre Camii yanında otururdu. Birde sağlık memuru Osman bey vardı. Daha sonra Belediye, Doktoru olarak Dr. Sabri Mutluçağ geldi. Kolağası Fadim hanımın oğlu idi. Evliliğini Mehmet EDALI’NIN kızı Suna hanım ile yaptı. Semerciler sokağının güneyinde bir evde otururlardı. . Bir gün şiddetli bir yangınla ev kül oldu. Can kaybı olmadı. Sokağın başından da eski belediye başkanı Kamil Uğurlu’nun babası Tuzcu Arif amcanın dükkanı vardı. Karaman’ın tek tuzcusu idi. Hastanemizin hatırlıyamadığım yılda yapılması ile Dahiliyeci Dr. İbrahim Kocaoğlu, Dr. Baha Müderrisoğlu, Cerrah olarak da, Ali Bülbül, Hasan Sür, Turgut Kund ve Ali İstanbullu çocuk hastalıkları. Uzmanı olarakta Dr. Ali Haydar Savaşan görev yaptılar. Hastanenin temeli Konya Valisi Yılından Şefik Soyer tarafından atıldı. Hastaneyi Ziya Duru, Ferit Özer, İbrahim Dölek, Ali Sandıkçı, Ziya Göncü’nün kurduğu dernek yaptırdı. İlk zaman tek katlı idi. Daha sonraları Dr. Saim çetin, Dr. Akil Çetin dahiliye, Dr. Celalettin Özer (K.Doğumcu ), Dr. Muammer Dinçer göz doktoru gibi kişilerde görev yaptılar. Daha sonra K. Bayat, Celalettin Özer, Dr. M. Dinçer, Dr. Akın Sütemen halıcı H. Hüseyin   Kurdukları dernekle ve halktan toplanan paralarla 2.ci kısım yapıldı. Bu arandaki sıtmanın yaygın olduğu yıllarda sıtma mücadele birimi vardı. Dr. Aziz Tahran’da burada görev yaptı, yeri eski kütüphane Karsı ( batısı ) kösesi idi.


Yorumlar