Yüksel Tan

24.06.1944’de Karaman’ımızın eski mahallelerinden Fenari Mahallesinde doğdum. Karaman’ın tanınmış eşraflarından babam Vejdi TAN’ı küçük yaşta kaybettim. 4 kardeşin ( Sevim, Aykut, Ayhan ) en küçüğü benim.

Okul öncesi çocukluğum eski pazarda (Eski Belediye karşısı) top, aşık, bilye bayraklı bulmaca v.s. gibi oyunlar oynayarak geçti.

Okul ve üniversite hayatım başarılı geçti sayılır. Bu arada emeği geçen öğretmenlerim Cafer ERAY’ı, Abdurrahman ERDAL’ı, Nilüfer DURAL’ı, Melik GÜZELANT’ı, müdürümüz Zeki YILMAZ’ı ve diğer unuttuklarımı saygıyla anmak isterim.

Okul tatil günlerinde en büyük zevkim Larende Spor’un maçlarını takip etmek, çınar ağaçlı, parke taşlı istasyon caddesinde arkadaşlarla yürüyüş yapmak sonunda istasyon caddesinde sohbet etmekti.

Bu arada ders çalıştığımız, kitap okuma alışkanlığı kazandığımız Halk Kütüphanesi’ndeki ( şimdiki adıyla Hacı Beyler Camii ) Recep amcayı ( Muhsin ABAY’ın babası ) anmadan geçemeyeceğim.

1968 yılında İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Antropoloji Bölümünü bitirdim.

1971 yılında İŞBANKASI’nda çalışmaya başladım. Karaman, Konya, Nevşehir, Bursa, Denizli, Mardin ve Eskişehir’de görev yaptım. 1995’te Eskişehir’den şube müdürü olarak emekli oldum.

1974 yılında yine bir İŞBANKA’lı olan eşim Tülay’la evlenerek Ankara’dan sonra Göztepe-İstanbul’da hayata devam ediyoruz.

Sonuç olarak hayatın en güzel varlıkları olan çocuklarım Örsan ve Korhan’la, torunlarım Demir, Deniz ve Ela ile hayatın tadını çıkarmaya çalışıyorum. Onlar hayatın en büyük anlamı ve çocuklarımdan aldığım en güzel hediye torunlarım.

Bir Karaman’lı olarak memleketimle gurur duyarken bütün Karaman’lılara, arkadaşlarıma sevgi ve saygılarımı iletiyorum.

SAYGILARIMLA

YÜKSEL TAN

Yorumlar  Yazılar