Rıza Küçükoğlu

Doğumu       1943-Karaman

Öğrenim       1954-Cumhuriyet İlkokulu (Mukaddes Hoca) ve Gazi İlkokulu (Fatma Hoca-Md. Refik Bey)

                      1957-  Eyüp Ortaokulu

                      1960-  Kuleli Askeri Lisesi

                      1962- Kara Harp Okulu-Asteğmen

                      1968-1971-Pilot Eğitimi ve Helikopter Pilotluğu

                      1976- Harp Akademileri (kurmaylık)

                      1988-Silahlı Kuvvetler Akademisi

                      1985- Ankara Üniversitesi İnkilap Tarihi Enstitüsü (Doktora-Tez Aşaması)

                      1986-ABD.Harp Koleji ( Strateji ) ve Öğretim Üyeliği

Askerlik      1963-1968 Değişik birliklerde bölük komutanlığı

                      1965-1966 Kıbrıs (Türk Alayı)

                      1968-1974 Pilotluk Hizmetleri (Ankara-Erzurum)

                      1976-1978 Genelkurmay Karargahı-kurmay hizmeti

                      1978-1980 Londra Askeri Ataşelik

                      1980-1988 Genelkurmay Başkanı Özel Kalem Müdürü ve Cumhurbaşkanı Baş  Yaveri

                      1988-1991 Istanbul Mekanize Alay Komutanı ve Harp Akademileri Öğretim Başkanı

                      1991-2000 Tuğgeneral ve Tümgeneral rütbesi ile Malatya, Harp Akademileri, Diyarbakır 

                      Konya ‘da Komutanlık -

2000 Konya’da Emeklilik

T. Silahlı Kuvvetleri Üstün Cesaret ve Feragat Madalyası (Terörle Mücadele-1999-D.Bakır)

Sivil Yaşam  2000-2004 Yeditepe Üniversitesi  Genel Sekreteri 

                       2003-2004 NTV Savunma Danışmanı(gönüllü)

                       2004-2007 Bahçeşehir Üniversitesi Küresel Hukuk Programları(İGUL)İdari Direktörü 

                       2005-2009 Avrasya Stratejik Araştırmalar Merkezi (ASAM) Danışmanı

                       2009-2013 Yeniyüzyıl Üniversitesi Kurucu Mütevelli Heyeti Başkan Vekili

                       2013-2016 BJK Eğitim Danışmanı (üniversite kurmak)

                       2016-         BJK-KABATAŞ VAKFI GENEL MÜDÜRÜ (Vodafone Park)

                       2018-         Türkiye Genç İşadamları Derneği (TÜGİAD) Danışmanı

STK Misyonu İKEV Kurucu Mütevelli Heyeti Üyesi

                         Ankaradaki Karamanlılar Derneği Üyesi

                         Fikret Otyam Vakfı Kurucu Mütevelli Heyeti Üyesi ve Dönem Başkanı

                         T.Emekli Subaylar Derneği (TESUD) (2005-2010) Genel Başkanı

                         İleri Yaşlılar İçin”Aktif Emeklilik Köyü” Girişimcsi,

                         Vakıf Üniversitesi Kuruculuğu

                        “ Engelsiz Yaşam Ortamı ve Aktif Engelsizler” Proje Yöneticiliği

Karamanlı Semra Küçükoğlu (Bankacı Mehmet ve Hatice – Kızları) ile 52 yıllık evlilik mutluluğunu sürdürmekteler. (Tüm aile Karaman Nüfusuna kayıtlı)

Oğulları Evren, Oya (Şişik) ile evli

Rıza ve Semra; İstanbul ve yazları Antalya’da Aktif Emekli olarak yaşıyorlar.  

 Aktif Emeklilik

*özgür, otonom yaşam

*Topluma katkı, gençlere mentorluk, çalışmaya devam

*yeni hobiler/beceriler ve teknolji ile barışıklık, gelişmeye devam, IT becerisi

*gençlerden “tersine mentorluk”, sgk güvencesi ve ayrıcalıklar, güvenlikli yaşam

(Ayrıntı için BM Yaşlılık İlkeleri ve Japon Toplum 5.0)

Küresel Çözüm-Huzurevi değil, Aktif Emekli Köy

KARAMANLILIK ONURU

Karaman’da Çocukluk ve Anılar                                                                        

Pazar çevresindeki, Kirişçi Mahallesinde üç kardeş olarak (Nimet ve Mustafa, Rıza) doğduk ve yetiştik.

Çevremiz; Pazar, Hükümet Meydanı, Tabakhane, Yunus Emre Cami ve Fisandun ve Kışla’daki Bulgurhanemiz.

Okulumuz: Cumhuriyet İlkokulu, Müdürümüz Zeki Üyetürk

Unutamadığımız Simge Kişiler; İrebiş, Elif, Defçi Aliye Aba, Nefsaba , Ak Hoca, Sülüman Hoca, Şeytan Seven(!) Haceli,İğneci Halis,Velespitçi Dayı

Babamın Yol Arkadaşları: Kel Osman (Babaoğlu), Mehmet Kağnıcı, Dr. Mehmet Armutlu, Sadi Göncü, Ziya Duru, Ferit Çelebi, Mansur Dayı, Dr. Baha Müderrisoğlu, İbrahim Baran, Kel Hafız, Müdür Zeki Üyetürk, Fahri Boynukalın, Ali Sandıkçı, Dr. Ziya Güven, Dr. Sabri, Kara Müftü, Edalılar, Kayserilioğulları

Önder Mahalle Abilerimiz: Yılmaz Babaoğlu, Şeref Abi), Hancı Orhan, Habip Bozkır, Turgut Uzel 

Can Yoldaşlarım: Hulki, Beşir, Veli Daşın Kadir, Cevcet ve Sınıf Arkadaşım Suat (Sözer),

Akrabalar:Meliha,Hatice ve Saadet Teyzelerimiz; Mehmet İşçi ve Vedat Eniştelerimiz, Kadir Güneş Dayı, Saatçi Arif Keçeci Dayım ,Helvacı Keçeciler (Muzaffer,İrfan,Mesut,Esat ve Yaşıtım Mehmet),Cevat ve Sadık Güneş ,Amcalarım Şükrü, Vendigar ve Rıfat Küçükoğlu, Niyazi Türker ve Kemal Türker Amcam ve Kuyumcu Tevfik Abimiz. Herşeyden önemlisi; Ertuğrul (Hafız) ve Orhan (Saatçı) Küçükoğlu Ağabeylerim, Kardeşleri Yaşıtım Erol, Kadir ve Habip Albaylar

Kayınbiraderlerim Dr. Sedat ve Diş Tbp. Suat İşçi 

Eşim Semra’nın Amcası Hacı Mehmet (Paşa) İşçi ile Oğulları Cengiz ve Ahmet Hocalar ve aileleri

Bellektekiler: İlan Ülübüsü (Y. fasülye), Frenk, Halka, Kelek, Calla, Mest-lastik, Tahinli Ekmek

Eğlencemiz: Boklu Bent ve Çimento Çimmeleri, İstasyon Parkı ve Tren, Sinemada beleş film için içeri sızmak, (Ferit Amcayı atlatmak ve yakalanmak), aşık atmak ,5 kuruşa üç tekerlekli bisiklet turu (Sinema-Çeşme-Sinema mini turu), Ramazan da Minareden Avludaki büyüklerimize topu müjdelemek, bahçelerde meyve çalmak (kafada taş delikleriyle eve dönmek). Kadirle Kılıç/savaş.

Unutulmayanlar: Evimizde yatılı konuklar-Ömer Rıza Doğrul ve Milletvekilleri, Cumhurbaşkanı Celal Bayar ‘ı karşılamak için Konya ‘ya açık kamyon kasasında donduran yolculuk-1954 “, Karaman’ın Terraresi (uçağı)”, Atlı subaylar,19 Mayıs Gösterileri, İstasyon Okul Piknikleri/tavus kuşları 

Karaman’a Hüzünle Veda- İstanbul’a Göç

Türkiye‘nin öncü fabrikatörlerinden (Karaman 1930’ların “Pavlika”sı-bulgurfabrikası) Dedem (Terzi)Rıza  oğlu  Karaman’ın Öncü Sanayicilerinden (Bulgurcu ve tüccar)ve Demokrat Partinin Kurucu ve Yaşam boyu İlçe Başkanı Babamız,  İsmail Küçükoğlu’nu Haziran 1955 de Akyokuş‘ta Can Yoldaşı Mehmet Kağnıcı ile birlikte motosiklet kazasında kaybettik.

Cihanbeyli’de 10 bin dönüm tarım girişiminde de bulunan Babamızın 45 yaşındaki ani ölümü tüm Küçükoğlular için çok zor günlere yol açmıştır. Parasal güçlükler, üstümüze gelen krediler, buhar olan alacaklar ve çöküntüler..., Bazı Ortaklarının istismarları ve Devlet yetkililerinin vefasızlığı…

Ancak Karaman insanına has akrabalık bağları ile Karamanlı Annelerin sahiplenme gücü kurtuluşa giden yolu sunmuştur.

38 yaşında dul kalan Annem Kadriye (Keçeciler ’den)üç aylık bebeği bağrında olarak, diğer ergenlik çağındaki üç çocuğunu kimseye ezdirmemiştir.

Amcam Şükrü Küçükoğlu ve Teyzem (Yengem) Meliha, Anneme evlerini de açarak destek sundular. Diğer Teyzelerimiz önemli katkılarda bulundular.

Dayım Saatçi Mehmet Arif, Eyüp –İstanbul’ da bize yaşam yolunu açtı.

13 yaşındaki Mustafa Abime saatçilik ve Ablama makine sunarak, nakış öğretti.

Sonradan üniversiteyi de bitiren ve o dönemde okumaya ara veren Ağabeyimin kazancıyla yaşadık. Beni ve Kardeşim Ahmet’i okuttu. Subay olunca nöbeti ben üstlendim.

Diğer 1955 doğumlu kardeşimiz Namık Mülkiye mezunu   Baş Müfettiş, Yaşıtı Ahmet (Albay).

Bu dayanışma sonunda onurla yaşadık ve toplumda saygın yerler edindik. 

1

Aidiyet İkilemi; “Karamanlı Kalmak - Eyüplü Olarak Yol Almak”

Babamızın kaybı ile tüm yakın akrabalarımız, Karaman dışında yol aldılar.

Karaman ziyaretlerimizde evimizi, sokağımızı yerinde bulamıyoruz.

Karaman’ın içinden mi olduğumuz soruluyor.

Canlarımızla, yol arkadaşlarımızla Karaman’da buluşmak, konuk olmak; etli ekmek ve Calla ile ağırlanmak olanağından mahrum yaşamıştık. Tüm canlar Avrupa’da ve Karaman dışında idi.

Dedemizin ve Babamızın mezarları tek varlığımızdı.

Nüfus kayıtlarımızda Karamanlı kalmış, buna karşın; yaşayan canlarımızla Eyüplü olmuştuk.

Sanırım bu genelde Karamanlı benim kuşağımın kaderi. O dönemlerde Karaman, gençler için iş ve gelecek sunmuyordu. Dışa göç genel bir kader ve olgu idi. (Şu anda Karaman bir cazibe merkezi)

Ne mutlu ki, kuşaklar boyunca Arabaşı ve Batırık ritüellerimizi sürdürdük. Gelinlerimiz (Karamanlı olmadıkları halde) de birinci sınıf Arabaşı ve Batırık hazırlarlar. (Hamur tam kıvamında olur). Damatlarımız ise birer “Arabaşı Fan” oldular.

İkinci mutluluğumuzu sunan da; ikinci kuşak Karamanlı iş adamlarımızın ve özellikle sanayicilerimizin sergiledikleri küresel boyutlu girişimcilik ruhu. Ülkemiz genelinde ve küresel boyutta başarı öyküleri.

Buğdayımız temelli küresel gıda ürünleri (Bisküvi, buğday-bulgur ve türevleri, çikolata) (Küresel markalardan bildiklerim:Duru, Bumas, Bifa, Saray, Anı..)

Elmacılıktaki Karaman’ın marka değeri; Sayın Babaoğlu Ailesinin öncülüğünde okullaşma; Üniversitemiz; Hemşehrimiz Atatürk; devlet, siyaset ve bilim adamlarımız; Kazım Karabekir Paşamız; Şairimiz B. Sıtkı Erdoğan, Bestecimiz, Sinemacımı, rektörümüz, Akademisyenlerimiz; güncelleşen tarihi ve kültür değerleri   Karamanlılıkla bağımızın sürekliliğinde etken olmuştur.

Yeniden Karaman’a Bağlanmak-Suat Sözer…

1994 yılında Hadımköy’de Tugay Komutanıyım. Cumhuriyet İlkokulu sınıf arkadaşım ve yaşıtım Suat Sözer’in İstanbul’daki Karamanlılar Piknik daveti ile; Ben Ailem ve tüm Küçükoğlular için Karamanlılık Onurlu Yolu yeniden açıldı.

O günden bu yana kökten Karamanlıyız. İKEV Kurucu Mütevellisi ve bir dönem Yönetim Kurulu Üyesi olmak mutluğunu yaşadım. Mevcut Yönetim de o dönemde, birlikte bana mutluluk için gönüllerini açtılar. Sağ olsunlar.

İKEV yanında Sayın Veli Bozkır ve dostları Ankara’daki Karamanlılar Derneği ortamında da Karamanlılığımızı güçlendirdiler. (Kendilerine Vakıf-KAREV yolunda başarılar dilerim.)

“ESTİ MEMED”

Piknik’te Sevgili Yılmaz (Babaoğlu) Abimin sıcak dostluğunu gördüm. Bana pide ısmarladı ve sıcak dostluk ortamında, bir ara “Rıza Paşam sizlerden birisini sormak isterim. Esti Memed diye birisi vardı. O kimdi?”

Cevap “Abi, Esti Memed benim”

Centilmen Abimiz aslında benim “Esti” lakabımı biliyor, ama doğrulatıyor. Bu diyalog ve tanıdığımız yüzlerle o günkü içten birliktelik Karaman bağımıza can suyu verdi.

Esti’ nin Hikayesi

1954 yazında Beşir ile Bulgurhanemizdeyiz. Şükrü Amcam türkü kıvamıda ”Esti Memed,Eşeklerin Dostu Memed ”tekerlemesi ile bana takılıyor.

Mahalle Fenomenlerinden biri can dostum Beşir durur mu?..

Ertesi tüm duvarlara- “ESTİ MEMED” yazılmış. Kısa sürede Şehir boyutunda yaygınlaştı yeni kimliğim. Gitti Rıza, geldi ESTİ. Karaman’daki çocukluk kimliğim oldu..

(Esti: uçuk-kaçık) (Memed de benim resmi olmayan adım.)

Beşir ve Cevdet ile kafadar olan benim de mahallenin ayrı bir baş ağrısı olduğumu belirtmem yanlış olmaz. Babamın ölümü ile tüm haylazlıklar 12 yaşımda uçtu gitti. Ağırbaşlı ve başarıya endeksli olmak tek çare .Dilerim isimlerini sunduklarım sağ ve sağlıklıdırlar.

Esti ‘yi hatırlayanlar

Şubat 1958 Ocak ayında üç Kuleli Askeri Lisesi Karamanlı öğrencisi olarak, yeni açılan Karaman Lisesi Birinci Sınıfını ziyaret ettik. Üniformalıyız. Derse alındık.                  

2

Erdoğan Dirik ve Göksel Bektaş Karaman’da Ortaokulu okuduklarından, öğrencilerle tanışlar.                                                                                  

Ben Eyüp Ortaokulu mezunuyum. Sınıf beni çözemiyor. Kim olduğum aralarında sorgulanıyor.

Birisi “La! bu Esti değil mi? Valla ta kendisi, bu Bizim Esti Memed” demesiyle buzlar eridi. Sınıfın sessizliği bozuldu. Hoca hepimizi, ders düzenini bozduğumuz için, haşladı. Güzel bir gün oldu.

Mutlu Birliktelik-Konya Görevim

1999 yılında (Deprem ertesi) Konya’ya Tümgeneral olarak atandım.

Adapazarı ili için “Konya ve Karaman Deprem Evleri” insiyatifini geliştirdik.

Vali Sayın Ali Akan ve Belediye Başkanımız Sayın H. İbrahim Gülcan ile örmek bir işbirliği sağladık.

Bu görevlendirme Karaman sevdamızı pekiştirdi. Taşkale, Manazan Mağaraları. Kültür varlıkları, Dil Bayramı, Müze, Bizlere yeni öğretiler sağladı.

O yıl tüm sülalemizin üçüncü kuşaklarına “Ata yurdu Karaman’ı tanıttık. Onların çoğu Karaman Nüfusuna Kayıtlılar.

Eşimin Y. Lisans Kurumu, Yıldız Teknik Üniversitesi başta olmak üzere akademisyenlere de Karaman kültür kapısını aralamaya çalıştık. (Dönem Taşkale Belediye Başkanı Hüseyin Bey’e teşekkürler)

Selçuk Üniversitesi Dönem Rektörü ve tüm akademik kadro büyük destek sundular. Sağ olsunlar. 

Askerlik Hizmeti ve Karamanlılar

Karamanlılar her türlü abartıdan uzak, olgunlukla vatan görevini yürütürler.

Hizmette, zimmette, atışta, eğitimde onlara güvenirsiniz. Övünmezler, göze girme endişesi taşımazlar. En iyiyi başarırlar ve cezasız, onurla terhis /emekli olurlar. Uysal ve akıllıdırlar.

Hadımköy Deneyimi-1994 de Komutanı olduğum Zırhlı Tugay da tören ve gösteri düzenledik.

Tören sonunda her bölüğün eğitim, disiplin ve bakım birincileri madalyon ve para ile ödüllendirildi.

Ödül için seçimleri bölük ve tabur komutanlarına bırakmıştım.

Ordu ve Kolordu Komutanları ile onur konuklarınca ödüller sunuldu.

Ödül alanların büyük çoğunluğu künye (kendini tanıtım) bildiriminde memleket olarak “KARAMAN” demezler mi?

Doğaldır ki, herkes hemşehrilik yaptığımı düşündü. Bu durumu bilmiyordum. Sürpriz oldu.

Aslında hak edenler ödül aldı. İşte, Karamanlı gençlerin askerliği de “önemli ve onurlu yaşam süreci” olarak özümsemelerinin bir somut göstergesi. 

Sivil Yaşamda Karamanlılık 

2000 yılında emekli olur olmaz, Yeditepe Üniversitesi Genel Sekreterliğini üstlendim.

İlk işim Kurucu Başkan Sayın Bedrettin Dalan’ı Taşkale‘ye getirmek ve Atatürk topraklarını tanıtmak, Ata ya benzer Taşkalelileri yerinde göstermek oldu. “Karamanlı Hemşehrimiz Atatürk” projesine 10 bin dolar bağışladı.

Karamanlılığı doya doya yaşıyoruz.

İKEV Programları Ermenek, Ayrancı ve Kazım Karabekir tanıtımında da bize olanaklar sunuyor. İKEV sayesinde ilk defa gördüğüm Ermenek’i, Pazarını ve özellikle “Ermenek Bandırması”nın eşsiz tadını unutamıyorum. (Belediye Dönem Başkanımız Sayın Ali Kantürk’ün değerli desteği yadsınamaz)

İKEV ve Ankara Karamanlılar Derneği olağanüstü başarılı açılımlar sağladılar. Gençler nöbeti almaya hazırlar. Dilerim Karaman seçkin bir Vakıf Üniversitesi de kazanır. (Bağışçılar sağolsunlar)

Anılarımı ve Karamanlılık onurumu (dostluğunuza dayanarak) sizlerle içtenlikle paylaşmak istedim.

Çocukluğumda, tamamen üniforma içinde geçen gençliğimde ve olgun yaşlarımda her zaman Karamanlı olduğumu, onurla dile getirdim.

O topraktan aldığımız değerler ışığında ve temelinde, asker ve sivil olarak onurlu yaşamaya çalıştık.

Çok önemli (devlet, üniversite ve yurtdışı) hizmetler kısmet oldu. İnşallah Karamanlılara layık olduk.

Ailemiz ve Çevremiz Karamanlı doğdu ve Karamanlı yaşayacak.

Karamanlı Eşim Semra (TBMM Raportörü) Karaman kültürel değerlerini (antropolog olarak) her ortamda sergiliyor ve Arabaşı ve Batırıkta en iyiyi sunuyor. İstanbul doğumlu Oğlum Evren ve Gelinimiz Oya Karamanlı olarak kayıtlılar.  Tüm hemşehrilerimize saygılarımızı sunarım.

Sayın Rıfkı Boynukalın’a bu paylaşım penceresi için teşekkürlerimi dile getirmek isterim.

Yorumlar  Yazılar